Allah’tan Neden Korkalım? / Elif E. Bayraktar

Allah korkusu, Allâh’a derin aşkla bağlı insanın hissettiği korkudur. Allâh’ın hoşnutluğundan mahrum kalmaktan korkmaktır. Nasıl ki âşık, sevdiğini gücendirmekten, onun sevgisinin yok olmasından çekinir, Allah korkusu da bunun gibidir ancak çok daha şiddetlidir.

İnsan, Allah’tan korkarsa O’nun buyruklarına çok titiz olur, en çok O’nu sever ve en çok O’na saygı duyar. Egoist ve nefsine düşkün olmaz. Şefkatli ve koruyucu olur, menfaat peşinde olmaz, affedici olur. Kişi, Allah’tan korkmuyorsa yalnız kendi çıkarlarını düşünür, affetmez, çıkarlarıyla çatıştığında sert davranabilir. Kuşkucudur, özverili ve cömert değildir. Allah korkusu güzel ahlâkla ilgili bütün fonksiyonlarımızı, bütün özelliklerimizi yönlendiren en önemli güçtür.

Allah korkusu her çeşit güzelliği getirir. Sevgiyi, güzelliği sağlayan her özellik Allah korkusuyla kazanılır. Allah korkusunu içinde taşıyan insan hatâ yaptığında vicdânı çok rahatsız olur; pişmanlık duyar ve Allâh’a sığınarak, hatâsını telâfî etmeye çaba gösterir. Aczini daha iyi anlar, Allâh’a ne kadar muhtaç bir varlık olduğunu daha derinden fark eder. Bu gerçekler insanın Allâh’a olan boyun eğiciliğini artırır.