Orucu Tutmak: Oruca Tutunmak / Fatma Beyza Zortul

Gönüllerin sürûru Ramazān-ı Şerîf… Yüreğimiz hasret yüklü. İnsanlıkla visâlin her defasında içimizde çağlayan sevinç. Zîrâ gelişin daralan nefeslere derin bir soluk. Karanlık dünyâ hayâtını aydınlatan bir nûr. Gaflet uykusuna dalan ömürlere bir intibah. Nefs-i emmâreye vurulan bir darbe. Hâl dilimiz sana ulaşabilmek için yalvarıyor, yakarıyor. Ömrümüzde yağdırdığın rahmet yağmurları can veriyorken dalımıza, toprağımızı gidişinle çoraklaştıracak olmanın da korkusundadır bu yakarış. Biz senden ayrılamıyor, sana vedâ da edemiyoruz. Nihâyet ömrü Ramazan olanlara ayrılık olmadığını biliyoruz. Berâberinde getirdiğin bereket, huzur, feyiz içimizde rahmet rüzgârları estiriyorken seni bir aya sıkıştırmak değil ‘bütün bir ömrü Ramazanlaştırmak’ lâzım geliyor.

Hoş geldin Ey Şehr-i Ramazan!

Cenâb-ı Hak kâinâtı hadsiz muhtelif nīmetlerle donatmış ve dâimî ikrâmını, ihsânını hizmetimize sunmuştur. Ādetâ ziyâfet sofrasına bizi buyur etmiştir. Bu sonsuz ikram karşısında bizim minnet ve teşekkür nişânemiz dâimî şükürdür. İşte Ramazan samîmî, içten bir şükrün anahtarıdır. Ramazan ile farkına varırız buyur edildiğimiz ziyâfet sofrasının, kıymetini anlarız tek tek bütün nīmetlerin. Nihâyet o zaman bir kez daha farkına varırız ev sāhibi değil de misâfir olduğumuzun...