Sevgisizlik / Elif E. Bayraktar

Sevgisizliğin günümüzde tüm dünyâyı sardığı, insanların birbirlerine giderek yabancılaştığı çok açık bir gerçek. Küçük yerlerde, kasabalarda, köylerde daha dostâne, daha sıcak ortamlar hâlâ var. Ancak büyük kentlerin cadde ve sokaklarında insanlar göz göze gelmiyor, hattâ birbirlerinin yüzüne bakmıyor.

İnsanlar arasında sevgi ve muhabbet azaldı. Derin ve samîmî sevgi insanların ellerinden alındı âdetâ. Ki bu, insanın rûhunun alınmış olması gibi bir şey. Sevgi yitirildiğinde geriye ne kalır ki? Bu, insanın içinin boşalıp mânevî anlamda tükendiği anlamına geliyor. Halbuki her ortamda sevgi, hoşgörü, şefkat ve merhametin esas olması gerekiyor.

İnsanları geçimsiz yapan sevgisizliktir. İnsan sevildiğinden eminse, karşılaştığı davranışlara çok da sinirlenmiyor. Sudan sebeplerle çıkan tartışmalar, buluttan nem kapmalar, kapanmayan konular hep sevgisizlik ve ardından gelen güven eksikliğinden kaynaklanıyor.