Özbekistan: Beş Şehir, Beş Vakit, Bir Kalp Dolusu Huzur / Fatmanur Öztürk

Uçsuz bucaksız bozkırların, tarih kokan medreselerin, mavi kubbelerin ülkesinde yeni bir serüven başlıyor. On iki il, bir özerk cumhuriyet ve bir bağımsız şehirden oluşan Özbekistan’ın kalbi sayılan başkent Taşkent, bu sabah bizi karşılıyor. Köklü bir geçmişe sahip şehirde yerleşim, milattan önceki yıllara kadar uzanıyor.

Sabahın ilk ışıklarıyla tren garına varıyoruz. Hava serin, fakat içimizi ısıtan bir huzur var. Günümüzü sabah ezanının o tanıdık, içe işleyen sesiyle başlatıyoruz. Namazımızı, kısa süre önce halkın hizmetine açılan Minor Camii’nde kılacağız. Beyaz mermerden duvarları sabah ışığında adeta gümüş gibi parlıyor. İnce el işçiliğiyle işlenmiş kubbeler, maviyle beyazın zarif dansını sergiliyor. İçeri girdiğimizde ferah bir sessizlik sarıyor bizi. Dua edenlerin sesleri birbirine karışmıyor; her biri kuş cıvıltısı gibi yankılanıyor. Namaz sonrası caminin avlusunda kısa bir nefes alıyoruz. Havanın serinliğinde bile huzur var.

“Haydi!” diyorum yanımdakilere. “Tespihlerinizi de çektiyseniz, çıkalım. Görmemiz gereken çok yer var.”